błąd i możesz wykrwawić się na śmierć. Lepiej już oprzeć przedmiot o bok wyprostowanej nogi i ciąć od siebie. Jeśli musisz przeciąć rzecz znajdującą się przed tobą, usiądź, połóż łokcie na kolanach i tnij od siebie. Najlepiej będzie, jeśli postawisz przedmiot do przecięcia na pieńku lub oprzesz go o niego: gdy nóż się ześlizgnie, trafi w drewno.
Używając noża, musisz się dobrze skoncentrować. Jeśli cokolwiek cię rozprasza, przerwij cięcie i poczekaj, aż znów będziesz mógł się tym bezpiecznie zajmować. Nigdy nie używaj noża, gdy jesteś zmęczony. I ostatnia przestroga: nie używaj noża w słabym świetle. Gdy słońce zachodzi, pora odłożyć nóż.
Dobra siekiera jest bardzo przydatnym narzędziem, szczególnie jeśli chodzi o rąbanie drewna na opał, ale można ją wykorzystać także przy budowie obozu: usuwaniu gałęzi i przygotowaniu prowizorycznych kołków do rozstawienia namiotu. Podobnie jak noże, w nieodpowiednich rękach siekiery mogą stać się bardzo niebezpieczne. Jeśli więc chcesz zabrać takie narzędzie na wyprawę, musisz wiedzieć, jak się nim posługiwać.
Wybór siekier jest ogromny – oferowane są w przeróżnych kształtach i rozmia-rach. Ogólna zasada jest jednak prosta: im większa, tym bezpieczniejsza i łatwiejsza w użyciu, choć oczywiście jest to okupione masą i niewygodą podczas transportu. Dlatego przy wyborze odpowiedniego sprzętu na wyprawę konieczne będzie znalezienie odpowiedniego kompromisu. Niektórzy uważają, że wyboru należy dokonać w następujący sposób: weź siekierę do ręki, trzymając ją za głowicę w taki sposób, aby rękojeść była równoległa do wewnętrznej części wyciągniętego ramienia – rękojeść powinna sięgać do pachy. Nie jest to zła technika wyboru, ale nie martw się, jeśli twoim zdaniem takie narzędzie będzie zbyt duże, by je zabrać na wyprawę. Najprawdopodobniej wystarczy ci mała siekiera o wadze 0,5–1 kg. Nie będziesz mógł za jej pomocą ścinać dużych drzew, ale do obcinania gałęzi nada się lepiej niż nóż, a gdy już się do niej przyzwyczaisz, zdziwisz się, jak uniwersalny może to być sprzęt. Pamiętaj tylko, że mniejszą siekierą łatwiej zrobić sobie krzywdę, bo ostrze znajduje się wtedy bliżej ciała. Wybierając siekierę, należy uważnie przyjrzeć się ostrzu. Wyróżniamy trzy kształty ostrzy: wypukły, wklęsły i prosty. Każdy z nich jest dobry do innych celów. Siekiery także mają różne kształty, ale tu liczą się indywidualne preferencje. Dla mnie najlepszym i najbardziej wszechstronnym narzędziem jest niewielka siekiera turystyczna z nieco wklęsłym ostrzem i lekko zaokrągloną krawędzią.
Bezpieczeństwo na obozowisku – siekiera wbita w pień.
Ostrze wypukłe najlepiej nadaje się do rozłupywania kłód drewna. Jeśli jednak jest za bardzo wypukłe, nie wbija się zbyt głęboko, przez co trzeba wkładać więcej energii w zamach. Czasem chce się tego uniknąć – przecież to narzędzie ma wykonywać ciężką robotę, nie ty.
Ostrze wklęsłe najlepiej sprawdza się przy odcinaniu gałęzi z drzew lub większych kłód. Ostrze takie głęboko wchodzi w drewno. Jednak jeśli jest zbyt wklęsłe, możesz mieć problem z wyciągnięciem siekiery z drzewa, a to będzie oznaczało dodatkowy wysiłek.
Proste ostrze nie ześlizguje się tak łatwo z powierzchni drzewa, ale jest narzędziem bardziej wyspecjalizowanym, stosowanym w dużych projektach, na przykład przy budowie chat.
Tępa siekiera to niemal zwykły młotek. Jeśli więc ma ci się do czegoś przydać, musi być ostra. Podstawowe zasady ostrzenia są takie same jak w wypadku noża, ale technika jest inna. Ostrząc nóż, przeciągamy ostrzem po urządzeniu do ostrzenia, natomiast ostrząc siekierę, to urządzenie przeciągamy po ostrzu. Ostrze pozostaje nieruchome, przesuwają się ręce. Oznacza to, że do tej czynności zawsze powinieneś przystępować odpowiednio przygotowany. Po pierwsze, musisz mieć solidne rękawice. Po drugie, nigdy nie kładź siekiery na kolanach – pamiętasz o tych wszystkich tętnicach przebiegających w twoich udach? Jeśli ostrzysz siekierę w domu, połóż ją na stole; jeśli zaś musisz to zrobić w warunkach polowych, klęknij i oprzyj ją o pień drzewa lub inny stabilny przedmiot.
Można kupić specjalne zestawy do ostrzenia siekier, składające się z ostrzałki do siekier, pilnika diamentowego i kamienia szlifierskiego z jedną powierzchnią szorstką, a drugą gładką. Wszystkie te przyrządy będą ci potrzebne na czterech etapach ostrzenia.
Pierwszy etap ostrzenia siekiery, zwany ścieraniem, wykonuje się tylko wtedy, gdy ostrze jest poważnie uszkodzone. Ten proces usuwa sporo materiału z powie-rzchni ostrza, dlatego nie należy przeprowadzać go zbyt często. Ponieważ ostrzałkę do siekier będziesz przesuwać w stronę krawędzi tnącej, koniecznie zaopatrz się w solidne rękawice.
Trzymaj siekierę przed sobą z lekko uniesionym końcem ostrza. Przesuwając ostrzałką po krawędzi pod kątem 45 stopni, staraj się równomiernie spiłowywać całą powierzchnię. Gdy skończysz z jednej strony, odwróć siekierę i powtórz czynność. Kontynuuj tak długo, aż usuniesz wszystkie szczerby, pamiętając, aby obie strony ścierać równomiernie.
Weź do ręki pilnik diamentowy i ustaw go pod kątem odwrotnym do tego, który stosowałeś w etapie 1. Piłuj powierzchnię tak długo, aż usuniesz wszelkie ślady pozostawione przez proces ścierania. W zależności od stopnia ostrości ostrza ten etap także można pominąć.
Etap 3 i 4 to zasadnicze fazy ostrzenia siekiery, które należy powtarzać regularnie, by zapewnić najwyższą ostrość.
Gruboziarnistą powierzchnię kamienia szlifierskiego zwilż najpierw wodą. Trzymając go pod kątem do ostrza, przesuwaj go płynnymi, kolistymi ruchami w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, posuwając się od lewej do prawej. Na ostrzu zacznie zbierać się szorstka substancja – opiłki pomieszane z wodą. Nie usuwaj tej warstwy, gdyż pomaga ona wyostrzyć siekierę. Obróć ostrze na drugą stronę i powtórz całą procedurę. Czynności te wykonuj tak długo, aż uzyskasz ostrą krawędź.
Teraz możesz już przystąpić do wygładzania ostrza. Odwróć kamień szlifierski na gładką stronę i wygładź ostrze, wykonując koliste ruchy tak jak poprzednio. Tym razem jednak poruszaj się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, od prawej do lewej.
Zanim zaczniesz rąbać drewno, musisz wyznaczyć sobie odpowiednią strefę bezpieczeństwa i przygotować miejsce. Przede wszystkim upewnij się, że jesteś we właściwej odległości od innych ludzi – szczególnie małych dzieci, które mogą być nadmiernie zainteresowane twoimi działaniami. Sprawdź także, czy nad twoją głową nie wiszą jakieś gałęzie, i – bez względu na to, co chcesz robić – nigdy nie używaj siekiery w zamkniętej, ograniczonej przestrzeni. Potrzebujesz naprawdę sporo miejsca: jeśli masz niewielkie pole manewru, możesz stać się zagrożeniem.
Bezpieczne
