bardzo logiczny i spójny. Ponieważ bańki działają na około 10 cm w głąb ciała, mogą wpływać na każdy układ, choć w różnym stopniu, na przykład mocniej na układ krwionośny niż na rozrodczy. Warto pamiętać o potencjalnie korzystnym wpływie baniek na cały organizm.
Uwaga
Omawiamy tu szczegółowo wyłącznie te aspekty stawiania baniek, które znacząco wpływają na poszczególne układy organizmu. W tym rozdziale wyjaśniamy prostym językiem to, co zachodzi w organizmie, problemy, jakie mogą się pojawić, a także to, w jaki sposób bańki pomagają nie tylko na konkretne dolegliwości, ale i na ogólny stan zdrowia.
Oto cztery podstawowe rodzaje tkanek w ludzkim ciele:
• nabłonkowa
• łączna
• mięśniowa
• nerwowa
Tkanka nabłonkowa i łączna występują w kilku układach organizmu. O ile nie wspominamy w tej książce konkretnie o tkance mięśniowej, omawiamy głównie dwa następujące rodzaje tkanek:
Tkanka nabłonkowa
• Pokrywa całe ciało (naskórek).
• Wyścieła niektóre narządy wewnętrzne, naczynia krwionośne i jamy ciała, a także każdy narząd, który wystawiony jest na działanie czynników zewnętrznych, na przykład jamę ustną i przełyk.
• Otacza gruczoły (na przykład wydzielania wewnętrznego i zewnętrznego).
Funkcje: Tkanka nabłonkowa tworzy naskórek stanowiący zewnętrzną warstwę skóry, która ochrania wewnętrzne środowisko organizmu. Tutaj pod wpływem słońca powstaje witamina D. Komórki nabłonkowe wchłaniają substancje odżywcze w jelicie cienkim. Nabłonek dróg oddechowych odfiltrowuje to, co nie powinno trafiać do organizmu – na przykład kurz z powietrza. Komórki nabłonkowe wydzielają rozmaite substancje, takie jak enzymy i hormony. Wydzielają też płyny ustrojowe – na przykład pot z gruczołów potowych. Ponadto uczestniczą w wymianie płynów, w tym krwi, w naczyniach włosowatych.
Tkanka nabłonkowa jest pozbawiona naczyń krwionośnych, a substancje odżywcze pobiera z naczyń z nią sąsiadujących. Jej jedna powierzchnia jest wolna, a druga przylega do warstwy tkanki łącznej.
Tkanka łączna
• Tkanka łączna jest najbardziej zróżnicowną tkanką organizmu.
• Istnieje w niej dużo przestrzeni międzykomórkowej.
Budowa komórkowa tkanki łącznej
Funkcje: Tkanka łączna zapewnia podporę narządom i chroni poszczególne elementy organizmu, rozprowadza substancje odżywcze, wspiera odporność i przeciwdziała utracie krwi (poprzez stymulację mechanizmu krzepnięcia). Przeważnie jest bardzo silnie ukrwiona. Z powodu dużej ilości przestrzeni międzykomórkowej przemieszcza się przez nią dużo materiału międzytkankowego (na przykład wynaczyniona krew), który może zostać uwięziony w jej strukturach.
Tkanka łączna stanowi zrąb szpiku kostnego, skóry właściwej, powięzi powierzchownych i głębokich (czyli tkanki włóknistej, która utrzymuje ciało w jedności), tkanki tłuszczowej (która magazynuje energię i zapewnia amortyzację), kości, chrząstek, więzadeł, ścięgien i innych wytrzymałych struktur tkanki łącznej, takich jak rozcięgna i okostna (zob. następna strona).
Najważniejsze tkanki łączne
Więzadła najczęściej łączą kości między sobą.
Ścięgna łączą mięśnie z kośćmi.
Okostna to tkanka łączna, która okrywa kości (poza ich końcami zwanymi nasadami, które pokryte są chrząstką).
Chrząstka okrywa końce (nasady) kości w stawach.
Powięź to rodzaj łącznotkankowej błony, która łączy dosłownie wszystko w organizmie. Ta błona:
• Rozdziela mięśnie.
• Utrzymuje narządy wewnętrzne na miejscu.
• Zapewnia jedność strukturalną.
Bez powięzi ciało nie miałoby znanej nam postaci, ale byłoby bezładną stertą materii!!
Rozcięgno jest błoniastym, mocnym, choć cienkim pasmem tkanki łącznej, które pełni funkcje podobne do ścięgien i powięzi.
• Podobnie jak ścięgna łączy mięśnie z kośćmi i innymi mięśniami.
• Podobnie jak powięź zapewnia przyleganie mięśni do siebie i utrzymuje narządy w określonym miejscu.
W ciele człowieka istnieją rozmaite rozcięgna. Występują one przede wszystkim:
• na powierzchni czaszki
• wzdłuż kręgosłupa
• na brzuchu
• w dłoniach
• w podeszwach stóp.
Więcej informacji o tkance mięśniowej i nerwowej znajduje się odpowiednio na s. 47 i 63.
Terapia bańkowa może być ukierunkowana na jeden układ, na przykład mięśniowy, w większym stopniu niż na inny. Należy jednak pamiętać, że organizm jest jednością. W tej sekcji omówimy poszczególne układy, ich funkcje, dolegliwości i schorzenia oraz sposoby zapobiegania im.
POWŁOKA WSPÓLNA
BUDOWA ANATOMICZNA
Powłoka wspólna, czyli powłoka ciała, składa się ze skóry, włosów, paznokci oraz gruczołów (łojowych i potowych).
Skóra jest barierą przepuszczalną, która nie tylko wydziela substancje, ale także je wchłania. Pomaga w regulacji temperatury ciała i wspomaga detoksykację organizmu w procesie pocenia. Niestety, jednocześnie pozwala na wnikanie patogenów zewnętrznych, takich jak tlenek węgla, trujące opary, rozpuszczalniki i wiele substancji drażniących. Jest również wrażliwa na zimno i wiatr.
Ponadto skóra jest przedłużeniem układu nerwowego, ponieważ stanowi pierwszą linię komunikacji ze światem zewnętrznym. To właśnie ona jako pierwsza informuje ten układ o rozmaitych bodźcach, takich jak ból, dotyk, temperatura, różne czynniki środowiskowe. Od momentu tego pierwszego kontaktu informacje podróżują za pośrednictwem nerwów obwodowych do ośrodkowego układu nerwowego, który dokonuje właściwej oceny i generuje odpowiednią reakcję.
FUNKCJE
•
