się komfortowo i nic nie zakłóci twojego czasu. Żadnego wysyłania SMS-ów, surfowania po Internecie ani oglądania telewizji w tym czasie. Bądź obecny.
Aby wykonać ćwiczenie, odpowiedz na sześć pytań. Zacznij od intencji słuchania swojego ciała w poszukiwaniu odpowiedzi, szczególnie w przypadku czterech pierwszych pytań. Skup się na tym, co czujesz, a to pomoże ci usłyszeć to, co ma do powiedzenia twoje ciało. Twój umysł będzie miał możliwość ruszenia do boju przy dwóch ostatnich pytaniach.
1. Gdzie czujesz to w swoim ciele?
Najłatwiej opisać to jako uczucie lub wrażenie w ciele, które przyciąga twoją uwagę. Nie myśl teraz o tym za dużo, ponieważ myślenie może odciągnąć cię od słuchania ciała. Przeczytaj instrukcje dla pierwszego pytania, a następnie spróbuj.
Zacznij od siedzenia w ciszy i skupienia się na oddechu przez trzy do pięciu minut. Wiem, że może to wydawać się wiecznością, jeśli nie jesteś przyzwyczajony do medytowania, ale spróbuj i postaraj się. A jeśli medytujesz regularnie, będzie to dla ciebie dziecinnie proste. Odsuń na bok wszystkie myśli i z góry przyjęte przekonania. (Psst, to mówi twój umysł).
Po kilku minutach siedzenia w ciszy przenieś świadomość i uwagę do ciała. Gdzie czujesz coś w swoim ciele? Możesz odczuwać to jako ból lub dyskomfort. Może to być również mrowienie lub uczucie ciepła. Jeśli zauważysz, że twoją uwagę przyciąga więcej niż jeden obszar ciała, zauważ, co najpierw ją przyciągnęło.
2. Co reprezentuje to uczucie?
Gdy już zidentyfikujesz, gdzie w twoim ciele znajduje się to co przyciąga uwagę, przenieś całą świadomość do tego obszaru. Skup tam energię i zapytaj siebie: „Co to reprezentuje?”.
Odpowiedź ciała na pytania u każdego będzie inna. Niektórzy ludzie odczuwają fizyczne wrażenie, zaś innym do głowy mogą przychodzić słowa, obrazy lub wspomnienia. Pozwól, by cokolwiek się pojawi, przepływało bez osądzania, nawet jeśli wydaje się, że to nie może być właściwe lub wydaje się banałem. Jeśli nic nie przyjdzie ci do głowy, pozwól zadziałać wyobraźni.
Gdy przeprowadzałam grupę studentów przez to ćwiczenie w moim programie online, razem z nimi odpowiadałam na pytania. Pierwszy raz zauważyłam wrażenie w moich barkach. To było jak napięcie. Gdy skierowałam uwagę, energię i świadomość do moich barków, odpowiedź, którą otrzymałam, pojawiła się w formie dwóch słów, które brzmiały waga świata.
3. Jaką korzyść czerpiesz z posiadania tego?
Po tym jak odpowiesz na pytanie numer dwa, nadal zwracaj uwagę na ten obszar ciała, pytając siebie: „Jaką korzyść czerpię z posiadania tego?”.
Odpowiedź może przyjść jako szept, co sprawi, że będziesz miał wątpliwości, czy była prawdziwa; może też pojawić się jako głośny głos krzyczący w twoim umyśle. Jeśli nic nie słyszysz, użyj wyobraźni. Udawaj, że otrzymujesz wiadomość i zobacz, jaka ona jest.
Gdy robiłam to ćwiczenie z moimi studentami, odpowiedź, jaką otrzymałam, nie była korzystna. Te odpowiedzi często nie są łatwe w danej sytuacji. W moim przypadku waga świata dawała mi korzyść poczucia wagi. Sprawiała, że czułam, iż się liczę, ponieważ wspieram świat.
4. Jakiego daru naprawdę pragniesz?
Zapytaj swoje ciało: „Co mogę sobie dać zamiast się tego trzymać?”. Pozwól, by odpowiedzią było cokolwiek, co pojawi się w umyśle. Nie myśl nad tym za dużo! Jeśli utkniesz w swojej głowie, skieruj uwagę do miejsca, w którym doświadczałeś tego w ciele.
W moim przypadku do głowy przyszło mi, że pragnę poczucia ważności, ponieważ niewystarczająco siebie doceniam – szczególnie nie doceniałam swojej wartości i osiągnięć.
Dla Azjatów przechwalanie się jest bardzo prostackie. Zachowujesz swoje sukcesy dla siebie i zawsze minimalizujesz je, jakby każdy mógł dokonać tego, co zrobiłeś, ale ty po prostu miałeś szczęście. Chińscy rodzice robią to cały czas. Przykładowo mogą powiedzieć: „Mój syn jest w Stanford, ale został przyjęty tylko dlatego, że w tym roku było mało chętnych. Poza tym Stanford jest dla dzieciaków, które nie są wystarczająco bystre, żeby iść na Harvard”.
Dorastając wśród tych norm kulturowych, bagatelizowałam wszystko, co osiągałam, bez względu na to jak wyjątkowe to było. Darem, jaki pragnęłam sobie dać, było czucie się dobrze, będąc wyjątkową, i nieukrywanie tego. Zamiast minimalizować moje osiągnięcia, chciałam się do nich przyznawać. Pragnęłam uczucia ważności, ponieważ nie sprawiałam, że czułam się ważna i nie doceniałam tego, co osiągnęłam.
5. Jak to wygląda?
Teraz nadszedł czas, by błysnął twój umysł, ponieważ skierujesz jego analityczne moce, aby sporządzić bardzo ważną listę. Pomyślisz o wszystkich namacalnych działaniach, które mógłbyś podjąć, aby dać sobie prezent, którego naprawdę pragniesz. Weź długopis oraz kartkę i spisz swoją listę.
Działaniami powinny być rzeczy, których robienie możesz sobie wyobrazić, jak gdybyś oglądał film o swoim życiu. Powodem, dla którego powinno być to coś, co możesz wizualizować, jest fakt, że gdy wykonujesz działanie, pomaga ci to wyjść z więzienia twojej głowy. Nawet jeśli umieściłeś na swojej liście medytowanie, wciąż możesz wyobrazić sobie siebie siedzącego w ciszy o poranku w pozycji medytacyjnej. Zobaczenie siebie wykonującego czynność pomaga ci stworzyć czas i miejsce, by to się wydarzyło.
6. Na czym się teraz skupiasz?
Gdy sporządzisz listę, wybierz jeden z punktów, który wykonasz dzisiaj. Choć nie od razu otrzymasz prezent, którego pragniesz, gdy zaczniesz, będziesz miał więcej pomysłów jak dojść do tego, by dać sobie korzyść, której potrzebujesz.
Moim pierwszym działaniem było docenienie moich osiągnięć, dzieląc się nimi na Facebooku. Znalazłam pocztówki, które wysyłałam do siebie z podróży rowerowej przez Kanadę. Latami ukryte były w plastikowej torebce w pudełku z pamiątkami, upchniętym w szafce w sypialni.
Zrobiłam zdjęcie każdej pocztówki, od Kolumbii Brytyjskiej do Ontario, i opublikowałam zdjęcia w sieci. Powiedziałam przyjaciołom, że przejechałam przez Kanadę na rowerze. Psiakrew, to było niesamowite!
Ostatecznie to pierwsze działanie doprowadziło do innych działań, dzięki którym coraz bardziej doceniałam moją wartość i osiągnięcia. To dało mi szalony poziom pewności siebie i odwagi, które otworzyły przede mną liczne możliwości dzielenia się chińską refleksologią z jeszcze większą liczbą odbiorców niż wcześniej.
Teraz, gdy przeszedłeś przez ćwiczenie Przemiany Przywiązania, zdradzę ci mały sekret. Pamiętasz, gdy powiedziałam, żebyś udawał, iż otrzymujesz przekaz, jeśli nic nie przyjdzie ci na myśl? To był sprytny trik, by powstrzymać twój umysł przed rolą stróża i blokowaniem wiadomości od ciała, serca i duszy. Jeśli twój umysł myśli, że tylko udajesz, możesz przemycić wiadomości.
Zanim
