hy Dawie se appel uit meneer Stavrinos se appelboom gedeps het voor sy maat dit kon bykom. Weke voor hul strooptog het Dawie die appel al deur die heining dopgehou en die ding so te sê bespreek. Toe die goed uiteindelik ryp is en hulle die boom bekruip, was Trompie eerste daar en het hy die groot rooi appel gegryp. Dawie was woedend, maar Trompie het vir hom ’n hap daarvan gegee om sy gewete te sus, en sommer nog twee ander kleintjies ook. Sy hemp het in elk geval soos ’n vaatjie om hom gestaan van al die appels wat hy daarin gegooi het.
Trompie ervaar nou weer daardie selfde gevoel. Dis glad nie lekker nie. Hy sal iets moet doen om Anna te help. Hy besluit om eers in die spieël te kyk hoe ’n mens lyk wat nie lekker voel nie. Dan sal hy dink hoe hy Anna kan help.
Die Boksombende se leier sit op ’n stoel voor die spieël. Hy trek sy voorkop op ’n plooi en sê met ’n growwe stem: “Ek voel niks lekker nie.” Hy glimlag. Darem ’n beeld van ’n man. Hy draai sy kop skuins en rek sy oë sodat hy nog kan sien hoe hy lyk. Dan sê hy met ’n piepstemmetjie: “Ek voel niks lekker nie.” Hierdie posisie werk nie so goed nie. Hy kan homself nie behoorlik sien nie.
Hy staan op sy tone, steek sy een hand by sy hemp in en hou sy ander hand oor sy bors wat hy so ver moontlik uitstoot. Soos ’n wafferse Napoleon sê hy dan: “Manne van die Boksombende, julle dapper bevelvoerder is die beste leier wat julle nog ooit gehad het. Enigeen wat nie saamstem nie – staan eenkant!” Trompie, wat intussen vorentoe geleun en sy vuiste gebal het, kom weer regop en praat verder. “Julle groot leier het ’n probleem. Sy suster is verlief en het ons hulp nodig. Daar lê baie gevare voor, maar ons sal oorwin. Sy’s agter meneer Dirk de Jongh aan en ons sal hom vir haar kry. Dis ons taak. Enigeen wat nie saam oor berge, dale en riviere wil trek om hierdie taak te verrig nie – staan eenkant!” Trompie gluur vir homself in die spieël.
Dis die toespraak wat hy Maandag vir Rooie, Blikkies en Dawie gaan afsteek. Dis wat hy gaan doen. Die Boksombende sal Anna se Dirk aan haar terugbesorg. Trompie voel nou stukke beter.
Hy sal vir almal wys watter goeie dade hy kan verrig. Hy gaan dinge regmaak, sommer Maandag al, en Anna gaan só bly wees dat sy vir hom baie meer as dubbeld haar gewone beloning sal gee.
6
Trompie maak dinge reg
Dié Sondagmiddag is dit stil in die Toeriens se huis op Kwaggaberg. Almal is die oggend kerk toe en daarna het Trompie vir Sondagskool agtergebly. Hy het die hele tyd sit en planne beraam oor hoe hy sy suster kan help en Dirk sover kan kry om weer vir haar te kom kuier. Anna lyk nie juis kwaad nie, maar sy praat skaars met hom. Sy lyk hartseer.
Ná Sondagskool sien Trompie vir die eerste keer die ander lede van die Boksombende en laat weet hulle dat hulle die volgende middag net ná skool in die fort moet vergader. Dis ernstige sake. Hulle moet goed gewapen kom. Hulle gaan ’n edele taak verrig. Rooie, Blikkies en Dawie brand van nuuskierigheid, maar Trompie wil niks verder sê nie. Hulle sal môre hul bevele by hom kry. Vandag weet hy nog self nie wat dit gaan wees nie. Hy moet ’n plan maak. Hy moet sorg dat Dirk de Jongh weer na hul huis toe kom en vir Anna sê hy het haar lief. Die twee is mos mal oor mekaar.
Trompie slaan die bal natuurlik mis, maar hoe kan hy dit weet?
Meneer Toerien lê in sy kamer en koerant lees, mevrou Toerien sit by hul dogter en gesels en Trompie stap ingedagte in die tuin rond. Dit is ’n warm somermiddag. Hy wens hy kon in die kloof gaan swem, maar sy pa het hom belet om Sondae naby die dam te gaan. Hy wonder wat sy ouers en suster doen. Hoekom slaap mense altyd op Sondagmiddae? Dis belaglik. Trompie het al by die voorhekkie uitgestap en in die hoofstraat af, maar die dorpie is morsdood. Selfs meneer Stavrinos se kafee is gesluit. Trompie wou gaan lekkers koop. Hy het so ’n bietjie van die geld wat sy pa vir hom as Sondagskoolkollekte gegee het daarvoor uitgehou. Hy beskou dit as ’n soort lening. Volgende Sondag sal hy die geld weer by sy kollekte sit.
Trompie gaan sit in die skaduwee van die groot ou eikeboom. Hy kan ook nie eens vir Rooie, Blikkies of Dawie gaan kuier nie, want hul ouers laat hulle Sondagmiddae vir ’n ruk rus. Trompie snork minagtend. Sy ouers sal dit nooit met hom regkry nie! Nee, hy sal nie Sondagmiddae rondloop nie – hy sal by die huis bly – maar hy weier om te gaan slaap. Dis mos waarvoor die nag daar is.
Dit maak hom moedeloos om net so in die tuin rond te sit. Hy wens sy ma wil nou kombuis toe gaan en ’n bietjie koffie maak. Hy besluit om kamer toe te loop en na sy plakboek met uitknipsels van boksers te kyk.
In sy kamer blaai hy deur ’n oefeningboek waarin hy foto’s van boksers van regoor die wêreld geplak het. Lank kyk hy na een van die Suid-Afrikaanse swaargewigkampioene. Hierdie bokser is Trompie se held. Hy het die uitknipsel met klein Dawie geruil vir twee albasters. Maar met die eerste pot wat hulle gespeel het, het Rooie se ghoen die albasters in stukkies laat spat. Klein Dawie was vies en wou sy foto van die bokser terughê, maar Trompie het geweier. Dit het niks met hom te doen as Dawie sy pitte laat stukkend skiet nie.
Trompie kyk na die sterkgeboude jongman wat in ’n bokshouding staan. Ai, sug Trompie, hy wens hy kan sy vuiste so goed soos hierdie bokser gebruik, want dan is al sy moeilikheid oor en verby. Hy sal daai Dirk de Jongh sommer bydam as hy nie saam huis toe wil kom nie en weier om Anna se kêrel te word.
Die hele besigheid werk op Trompie. Môre gaan hy daai ou haal om Anna te kom sien en al die nonsens uit te praat. Net môre gaan Trompie dinge regmaak … Maar hoe?
Met ’n sug staan hy van sy bed af op. Hy maak ’n paar vinnige passies met sy voete en moker die lug met sy vuiste. Ja-nee, sy voetwerk is volmaak. Eendag gaan hy wat Trompie is die wêreld nog verras. Hy gaan ’n kampioenbokser word. Almal sal hom ken. Sy foto gaan in al die koerante wees, regoor die wêreld! Terwyl Trompie hieraan dink, slaan hy weer woes met sy vuiste in die lug. Só sal hy al sy teenstanders eendag in die bokskryt platslaan.
Maar Trompie kyk na homself in die spieël en skud sy kop. Hy is nog nie ’n kampioenbokser nie en hy sal ’n plan moet maak. Hy moet iets doen, maar wat? Hy gaan sit op die bed met sy vuis onder sy kakebeen. Met ’n geplooide voorkop staar hy voor hom uit. Dis mos hoe daardie bronsbeeldjie in sy pa se studeerkamer lyk. Onderaan staan daar: “Die Denker”. Ja-nee, dis wie hy is … daardie einste denker! Hy moet net ’n rukkie só sit, dan sal dit hom te binne skiet wat hy moet doen om Dirk de Jongh sover te kry om weer vir Anna te kom kuier. Dis al wat hy moet doen. Trompie sit. Hy plooi sy voorkop nog meer. Dit sal miskien help. Hy sit. Die blink gedagte sal nou-nou kom …
Hy wil graag loer hoe hy lyk wanneer hy so diep sit en dink, maar hy is bang dit sal die besigheid bederf. Dan gaan hy nie aan ’n slim plan kan dink nie. Nee, hy moet maar liewer net tjoepstil sit. Nie ’n spier verroer nie …
Terwyl Trompie so hard probeer om ’n plan te prakseer, sit sy suster en ma in Anna se kamer oor hom en gesels.
“Jy moenie te kwaad vir jou kleinboet wees oor hy jou gistermiddag so in die verleentheid gebring het nie, Anna.”
“Ek is glad nie kwaad nie, Ma. Ek is eintlik bly. Trompie het my oë oopgemaak. Toe ek Dirk by die partytjie ontmoet het, het ek gedink hy is die soort ou op wie ek ernstig verlief kan raak. Maar nou weet ek ek wil niks met so ’n ou suurknol te doen hê nie.”
Mevrou Toerien kyk aandagtig na haar dogter. Sy kan sien Anna bedoel wat sy sê en as ma is sy nogal taamlik verlig, want sy het ook nie juis van De Jongh gehou nie. Hy is gans te aansitterig. Anna met haar sonnige geaardheid sal nooit saam met so iemand gelukkig kan wees nie.
In sy kamer wag Trompie nog steeds vir ’n
