өй эчен пыран-заран китереп, күздән дә югалалар. Ташларның берсенә нәни генә кәгазь кисәге – кисәтү беркетелгән була.
Ике тапкыр кабатлана бу хәл. Бәхеткә, үзләренә ул-бу булмый, башлары исән кала. Тора-бара, Мирсәетнең газета материалларыннан чыгып нәтиҗә ясаганнармы, төнге «кунаклар» аның гаиләсен тынычта калдыралар. Чөнки ул, чорның нинди генә катлаулы булуына карамастан, вакыйгаларга объектив бәя биреп, теге яисә бу халыкның милли хисләренә бәрелмичә, аек акыл белән әзерли иде үзенең күзәтүләрен.
«Баку» газетасында очраклы рәвештә, бары хезмәт хакы өчен генә эшли башлаган Мирсәет көннәрнең берендә гаять четерекле хәлгә юлыга. Бу вакыйга аның бөтен гомер юлына уелып кала. Язмышының бәхетле мизгеле булып тоелган шул очрак аның бәхетсезлегенә һәм трагик язмышына да беркадәр сәбәпче булмадымы икән әле?!
Мирсәетнең эше гадәттән тыш оперативлык таләп итә иде. Бакуда иртәгесен чыгасы газеталар инде кичтән үк басыла башлый. Ул, шуларның иң беренче нөсхәләрен кулга төшереп, кичен күзәтү әзерли. Шунлыктан аның язмалары көндәлек газетага шул ук көнне бирелгән бәя сыман кабул ителә. Бу исә газетаның мәртәбәсен күтәрә, баш мөхәрриргә, башкалар алдында мактанып сөйләшү өчен, бер өстенлек бирә иде. Азәрбайҗан телендә чыга торган «Бәширият» һәм «Икъбал» газеталары хәтта бу фактны, үрнәк күренеш итеп, үз сәхифәләрендә билгеләп тә чыгалар.
Солтангалиевнең журналист буларак авторитеты күзгә күренеп үскән көннәрнең берендә «Баку» идарәсенә ике грузин килеп керә. Исемнәрен атамыйлар, кем булу һәм нинди йомыш белән килүләрен аңлатмыйлар, үзләрен редактор кабул итүне таләп итәләр. Әрмән һәм грузиннар белән көн дә очрашып торуына да карамастан, Мирсәетнең игътибарын, ни сәбәпледер, беренче күрүдә үк җәлеп иткән иде болар.
Редактор аларны кабул итә. Ниндидер бик тә әһәмиятле материал калдырып китәләр, әмма үзләренең кем булулары, кайда яшәүләре хакында бернинди мәгълүмат та бирмиләр. Ни өчен нәкъ менә «Баку» газетасына мөрәҗәгать итүләре белән кызыксынгач: «Тифлиста мондый нәрсә узмаячак, танып, хәтерләп калучылар да булуы ихтимал. Бакуда үзенең тоткан юнәлеше белән иң кулай дип сезнең газетаны таптык», – дип, редактор һәм газета адресына берничә матур сүз юллыйлар да китеп югалалар. Боларның барысын да Мирсәеткә зур сер итеп кенә, үзе белән аралашып, хәл белешеп йөргән Арам атлы әрмән журналисты сөйли.
Арам – талантлы һәм тырыш егет, редакторның иң ышанычлы кешеләреннән санала. Ә үзе Мирсәеткә караганда да яшьрәк була. Әрмән һәм азәрбайҗан телләрен бер дигән белә, русчасы да шактый ук шома. Ул еш кына редакциядә кунып кала, бистәгә кайтып тормый. Кичләрен, Мирсәет кебек үк, өстәл артында уздыра.
Ул кичне Арамның күңеле гадәттәгедән күпкә күтәренке иде: теге билгесез кешеләр китергән мәгълүматларны редактор аңарга ышанып тапшырган икән. Арам әтисе ясаган затлы шәраб та алып килгән булган. Үзе генә эчеп утыру күңелсез тоелгандырмы, әллә бераз масаеп алырга теләве
