мин укырга керәчәкмен… Это классно!
Нәфис. Теләгең булгач, укырсың, кызым, укырсың… Ярар, әйдә, минем бакчаны карап чыгыйк.
Кузгалалар.
Сиңа дигән чәчәкләр дә үсеп җитте инде…
Көләч сөенә-сөенә әтисе артыннан иярә.
Пәрдә төшә.
Өченче күренеш
Ләмига кызы Хәтирә белән урам чатында туктап калганнар, эскәмиягә ял итәргә утырганнар. Күңелсезләр.
Хәтирә. Әни! Син нәрсә уйлап утырасың?
Ләмига. Һаман да шул коданы уйлыйм әле. Гомергә үчле булдылар. Кешене гафу итә белү юк, шайтан коткысына бирелгәннәр. Аларныкы гына дөрес. Редакторга никтер этлек эшлиселәре килә. Исе китәр, әллә ул миллионнарны урлаганмы? Ул андый кешегә охшамаган, хәерче кебек яшәмәс иде… (Пауза.) Сиңа, кызым, кодалар белән бер түбә астында яшәгәч түзүләре кыендыр инде…
Хәтирә. Ирем «башка чыгабыз» дип әйтә әйтүен…
Ләмига. Аңарчы яшәргә кирәк бит әле.
Хәтирә (уйланып). Әни, хат язган кешене табып булмас микән?
Ләмига. Әйтә алмыйм…
Хәтирә. Тапсак…
Ләмига (кызының халәтен аңлап). Кирәкми, кызым. Тыныч, сабыр була бел. Үч саклау – чир саклау ул. Үчнең чиге яман… Кичерә, оныта белсәң, уңарсың…
Хәтирә. Мондый хәлне ничек онытасың, әни? Ул сине эчтән борчып, талап тора бит. Өстәвенә алар сине ыскытып та торсыннар әле.
Ләмига. Барысын да аңлыйм, балам… Үземнең дә йөрәгем кага башлагач, утырып сулу алыйм дидем… (Пауза. Ләмига читкә карап үз-үзенә.) Әй кызым, эчтән җаның көя булыр, аларның яман сүзләрен кабул итәрлек түгелдер шул, ул чир булып йога, үзенекен эшли…
Хәтирә. Нишләргә соң миңа, әни?
Ләмига. Үзеңне кулга алырга тырыш, болай да коры сөяккә калып барасың. Авырып-нитеп китә калсаң, мантый да алмассың. Балаң бар, борчуларың аңа да чир булып күчәр. Син тыныч булсаң, ул да сау-сәламәт үсәр… Син аларны үзгәртә алмыйсың, нәсел-нәсәбе, бар булмышлары шул – тешләкләр. Кода, минемчә, редакторга үч саклый булыр.
Хәтирә. Ник?
Ләмига. Ник дип, теге вакытта газетада бер мәзәк нәрсә бастырган иде ич ул. Ни, бер колхоз рәисенең көзге каршында үз-үзенә юанып сөйләнүе турында. Шул көлке нәрсәне укыгач, ул аны үзе дип кабул иткән дә, нишләргә белмәгән. «Мине мыскыллап язган, – дигән, – мин аны редакторлыктан барыбер кудыртам», – дип җикеренгән. Моны миңа кодагый үзе әйтте. Ул чакта редакторны башлык кына яклап калган. Тукбаев эшеннән китсә, коданың аның урынына бик каласы килә инде, редакторга районда көн бетәчәк, диләр.
Хәтирә. Бетсә. Газетада андый хатлар бастырып ятмас…
Ләмига. И-и кызым, бу дөньяда берсе китсә, икенчесе табыла ул. Редактор китеп, кода үзгәрәме? Икенче берәүгә бәйләнә башлый. Бер бәйләнчек – гел бәйләнчек ул, сәбәпләре табылып кына тора. Үзен хөрмәт итә белмәгән башканы да хөрмәт итә аламыни?.. (Кызына кызганып карый.) Бер сөйкемсез гел сөйкемсез була инде…
Хәтирә. Хәзер өйгә кайткач нәрсә дип әйтәбез инде?
Ләмига. Нәрсә дисең? Редактор, юкка
