kom Ma niks agter nie, dan is ons koppe deur en ons kan sirkus toe gaan!”
“Ja, maar as Mamma die fles waarmee ‘so ’n ietsie’ verkeerd is vat, gaan daai tannie van die Vrystaat haar wen, en dit sal vreeslik wees!” sê Saartjie lojaal.
Apie voel ook nie te lekker as hy hieraan dink nie, maar hy is seker hul ma maak só goed perskes in dat al ís daar ook “so ’n ietsie” fout daarmee sal sy nog steeds die eerste prys wen!
Saartjie hoop maar dit gaan die geval wees. Die twee besluit om liewer nie ’n woord te rep nie, want soos Apie sê: “Dis net moeilikheid soek.”
Dié aand voel Saartjie glad nie lekker oor die hele affêre nie. Sy weet mos hoe bitter teleurgesteld haar ma sal wees as sy nie soos gewoonlik wen nie.
Sy begin selfs hoop haar ma moet maar eerder uitvind dit is nie meer dieselfde fles ingemaakte perskes nie. Dan sal hulle met die waarheid uitkom. Dit sal miskien die beste wees.
Saartjie slaap onrustig. Apie het ook nie ’n wonderlike nag nie. Hy het aanhoudend pyn op sy maag.
Uiteindelik breek die dag waarna Lynnekom se kinders so uitgesien het aan. Hulle gaan vanmiddag na Karzo se wêreldberoemde sirkus toe!
Toe Saartjie in die kombuis kom, sien sy haar ma het die bottel perskes in ’n sak gesit. Sy weet nie of sy moet bly of jammer voel dat haar ma nie agtergekom het dit is nie meer die bottel wat sy spesiaal uitgesoek het nie.
Aan die ontbyttafel praat Apie onophoudelik van die sirkus wat hulle die middag gaan sien. Sy maag voel beter en hy is nou honger.
“Wat het jy dan gister geëet dat jy verlede nag so sleg gevoel het, seun?” vra sy ma.
Apie kyk vlugtig na Saartjie en dan mompel hy: “Ag, Ma, ek kan nie onthou nie … Seker sommer goete wat nie lekker met my akkordeer nie, Ma weet …”
Toe haar ma kerksaal toe stap vir die kompetisie sê Saartjie: “Ek hoop Mamma wen die eerste prys.”
Sy hoop regtig so. As haar ma die eerste prys wen, sal haar gewete haar nie meer so pla nie. Sy voel baie sleg oor die hele affêre!
“Dankie, ek is seker ek sal,” sê haar ma vol selfvertroue.
Saartjie voel aaklig. As haar ma nie wen nie sal dit haar en Apie se skuld wees.
Sy voel amper lus om agter haar ma aan te hardloop en haar alles te vertel, maar sy sien hoe Apie haar aangluur. Hy meen hul ma sal die tannie van die Vrystaat in elk geval nog wen. Saartjie hoop maar net Apie is reg.
Sy dwaal ’n ruk lank doelloos in die huis rond en besluit dan om ’n bietjie na Anna toe te gaan.
Anna praat opgewonde oor die sirkus.
“Dit gaan groot pret wees!” sê sy.
“Ja,” stem Saartjie saam, maar sy sug swaar.
Hulle spreek af dat Anna en Lina haar sal kom haal sodat die Drie Muskiete saam sirkus toe kan stap. Saartjie sê niks vir Anna nie, maar sy hoop alles werk reg uit en dat sy wel sirkus toe kan gaan.
Saartjie dink haar ma behoort binnekort terug te wees en gaan weer huis toe.
Daar kry sy haar pa wat vroeg die oggend al weg is om operasies te doen en nou vroeër terug is. Hy sit en lees koerant.
Kris is ook in die sitkamer. Hy wag natuurlik vir tee. Apie is seker in sy kamer besig om strokiesprente te lees.
“Hoe lyk dit met ’n bietjie tee, Saartjie?” vra haar pa. “Mamma is nog nie terug nie en Lizzie is ook nie hier nie.”
“Seker, Pappa,” sê Saartjie en stap kombuis toe.
Net toe sy by die kombuis inloop, hoor sy die voordeur oopgaan. Dit is haar ma. Sy gaan vinnig terug sitkamer toe.
Saartjie se hart sak in haar skoene toe sy haar ma sien.
“Wat makeer, Martha?” vra dokter Jan. Hy kan sien daar skort iets.
“Ek het nie gewen nie.” Sy vrou val moedeloos op ’n stoel neer. “My ingemaakte perskes het nie eens ’n derde plek gekry nie!”
Apie is nou ook in die sitkamer. Hy kyk met groot oë na Saartjie.
“Die tannie van die Vrystaat het maklik gewen,” sê hul ma en voeg peinsend by: “Ek kan dit nie verstaan nie. Maar ek sal vanmiddag sien wat verkeerd is, sodra hulle ons inskrywings teruggee.”
Saartjie en Apie besef albei as hul ma dán uitvind die beoordelaars het die verkeerde fles beetgehad dit te laat sal wees om hulle te belet om sirkus toe te gaan. Hulle sal dan al klaar daar wees.
“Gaan maak vir ons tee, Saartjie,” sê haar ma. “Ek voel heeltemal verslae.”
Die meisie maak haar vinnig uit die voete. Dokter Baumann probeer sy vrou troos deur te sê dat die beoordelaars miskien ’n fout gemaak het.
“Moet wees,” sê sy en sug.
Apie voel ongemaklik. Hy voel klein op die groot rusbank. Hy kyk by die venster uit en probeer ongeërg lyk. Dit voel heeltyd of sy ma hom dophou.
“Hulle het beslis ’n fout gemaak,” sê Martha Baumann sag net toe Saartjie met die teegoed inkom. Haar hart begin dadelik vinnig klop.
“Ek is ’n kenner op die gebied van ingelegde perskes,” sê haar ma. “Ek het al hoeveel pryse gewen en self ook al as beoordelaar opgetree. Ek weet daardie fles perskes was perfek. Daar was niks mee verkeerd nie. Hulle het ’n fout begaan!”
“Hoe ’n soort fout, Ma?” vra Kris.
“Hulle moes die verkeerde fles beoordeel het. Ek is seker die naamkaartjies het deurmekaar geraak en iemand anders het ’n prys losgeslaan – met mý ingemaakte perskes!”
Almal dink hieroor na. Saartjie skink vir die gesin tee, maar haar hande bewe effens.
“As dit enige van die ander flesse in die spens was,” sê haar ma skielik asof sy met haarself praat, “kon ek verstaan dat ek nie ’n prys gekry het nie, want daar was met elkeen so ’n ietsie verkeerd …”
“Het Ma nie miskien ’n fout gemaak en die verkeerde fles kerksaal toe gevat nie?” vra Kris.
“Nee, ek het die perfekte een gekies en dit op die kombuistafel neergesit. Die ander het almal op die rak in die spens gebly. Die fles het vanoggend nog net so daar op die tafel gestaan waar ek dit neergesit het.”
“Het jy gekyk of dit nog dieselfde fles was?” vra haar man.
“Nee, ek was te haastig. Ek was laat, toe sit ek dit in ’n kardoessak en maak dat ek by die kerksaal kom.”
“So dit kón ’n ander fles gewees het,” sê Kris en kyk ondersoekend na Apie. “Iemand kon die fles perfekte perskes gevat en ’n ander fles uit die spens daar neergesit het.”
“Seker, ja,” sê mevrou Baumann, “maar wie sou so
