później dojechali na miejsce.
– Dzięki, braciszku. – Pocałowała go w policzek.
– Baw się dobrze. – Uśmiechnął się. Popatrzył za nią jeszcze przez chwilę i odjechał.
Agata weszła do domu i od razu wpadła do łazienki. Wyrzuciła pustą buteleczkę po jego perfumach i postawiła pełną. Na swojej półce nie miała miejsca na nowe perfumy, wrzuciła Kenzo i CK do plecaka, a postawiła Valentino. Zdążyła to wszystko poukładać i wyjść z łazienki, gdy usłyszała, że Piotr wkłada klucz w zamek. Nie zamknęła drzwi na klucz, Piotr ostrożnie, z niepewną miną otworzył je. Coś mu się nie zgadzało, pamiętał, że wczoraj je zamykał. Wszedł do domu, nie zauważył, że w drzwiach kuchennych pojawiła się Agata.
– Dzień dobry kochanie – odezwała się.
Piotr wzdrygnął się.
– Cześć oszustko. – Uśmiechnął się i wszystko zrozumiał.
Agata podeszła i zarzuciła mu ręce na szyję. Objął ją i pocałował w usta.
– Tęskniłem – szepnął przytulając ją mocno.
– Ile mamy czasu zanim przyjdzie pierwszy nadgorliwy student? – zapytała.
W tej chwili zadzwonił domofon.
– Za mało. – Zaśmiał się Piotr i nacisnął przycisk.
Agata poszła do pokoju wróżb i położyła plecak na kanapie. Drzwi otworzyły się i weszła Ania, którą znała z poprzedniego kursu.
– Cześć – powiedziała Agata przechodząc do kuchni. – Robię kawę, chcecie? – zapytała Piotra i Anię.
– Cześć, poproszę – odpowiedziała Ania. – Czarną, bez cukru. – I weszła do pokoju.
Piotr poszedł do Agaty. Stanął za nią, objął ją w pasie i pocałował w szyję.
– Ja poproszę taką jak zwykle.
– Zachowuj się. – Agata kręciła się, żeby wydobyć się z jego objęć, ale bezskutecznie.
– Nie wiem jak wytrzymam z tobą, ale bez ciebie tyle godzin – westchnął.
– Usiądę jak najdalej – zaoferowała się. – Trening czyni mistrza. – Zaśmiała się, ale też sobie tego nie wyobrażała. Zrobili kawę i weszli do pokoju. Za chwilę przyszedł Jurek, po nim Kasia i Artur, byli nowi i oprócz Piotra nikogo nie znali.
– Dziesiąta, zaczynamy – powiedział Piotr i usiadł na swoim miejscu. Agata siedziała na kanapie tuż przy nim, Piotr odsunął trochę swoje krzesło, żeby zachować dystans.
– Czekamy jeszcze na kogoś? – zapytała Agata widząc, że jedno krzesło stoi puste.
– Magda miała przyjść – odpowiedział.
Anka przewróciła oczami.
– Może się rozmyśliła – mruknęła.
Agata westchnęła.
– Znowu zaczną się przepychanki między Anką a Magdą – pomyślała.
Chwilę później drzwi wejściowe otworzyły się i weszła Magda.
– Cześć, przepraszam za spóźnienie – krzyknęła od progu. Chwilę później weszła do pokoju. – Cześć wujek. – Objęła Piotra za szyję i pocałowała w policzek.
– Siadaj. – Piotr był zniecierpliwiony jej zachowaniem.
Magda usiadła na wolnym krześle, ale zaraz się podniosła.
– Mogę sobie jeszcze tylko zrobić kawę? – Uśmiechnęła się przymilnie do Piotra.
– Nie możesz – odpowiedział. – Czas na kawę już minął.
Siadaj i słuchaj.
Magda posłusznie usiadła, ale minę miała obrażoną. Agata, Jurek i Anka uśmiechnęli się pod nosem. Kasia i Artur nie wiedzieli o co chodzi, nie odzywali się.
– Jak już mówiłem, numerologię zapoczątkował Pitagoras, więc wszystko ma swoje logiczne wytłumaczenie. Nie ma w niej miejsca na niedomówienia czy domysły. Nie będę opowiadał całej historii, możecie ją znaleźć w książkach do numerologii albo w internecie. Na zajęciach zajmiemy się numerologią w praktyce. Zaczniemy od daty urodzenia i wynikającej z niej liczby przeznaczenia. Musicie wiedzieć, że w numerologii konkretne cechy przypisane są cyfrom od 1 do 9. Istnieją też liczby mistrzowskie 11, 22, 33, 44 i do nich również są przypisane określone cechy. – Przez następne kilka minut Piotr dyktował im znaczenia liczb. Następnie każde z nich policzyło swoją liczbę przeznaczenia. Agata była ósemką, Ania dziewiątką, Jurek trzydzieści trzy, Magda jedenastką, Artur siódemką, a Kasia piątką.
– A ty Piotruś jaką masz liczbę przeznaczenia? – zapytała Magda.
– Osiem – odpowiedział.
– Jak ktoś ma mistrzowską liczbę to znaczy, że jest bardziej ezoteryczny? – pytała dalej.
– Nie, to oznacza tylko tyle, że działają na niego energie z kosmosu i są one tak silne, że jeżeli sobie z tym nie radzi, może to spowodować chorobę psychiczną – odpowiedział Piotr, spojrzał na Agatę, która uśmiechała się pod nosem i puścił do niej oko.
Magda zaniemówiła z wrażenia.
– Pięć minut przerwy – zarządził Piotr. – Teraz możesz sobie zrobić kawę – zwrócił się do Magdy.
Wyszła do kuchni nastawić wodę i zaraz wróciła.
– Jaja sobie ze mnie robisz? – zapytała Piotra.
Spojrzał na nią pytającym wzrokiem.
– Z tą chorobą psychiczną – wyjaśniła.
Pokręcił przecząco głową.
– To nie jest żart, ale nie przejmuj się tym tak bardzo – uspokoił ją. – Przecież zajmujesz się ezoteryką i rozwijasz się w tym kierunku, więc nic ci nie grozi.
– Całe szczęście – westchnęła Magda i wyszła do kuchni.
Agata z Piotrem co jakiś czas wymieniali ukradkowe spojrzenia, ale nie mieli sposobności, żeby się chociażby dotknąć. Właściwie, to nie umówili się czy będą swój związek trzymać w tajemnicy, jakoś tak samo wyszło. Piotr wyszedł na chwilę do łazienki, po chwili wrócił z szerokim uśmiechem. W pokoju siedzieli Agata i Artur. Reszta była w kuchni.
– Dziękuję bardzo. – Pochylił się do Agaty i pocałował ją w policzek.
– Bardzo
