жаҳли чиққанидан пешонаси тиришиб, оғзининг чап томони очилиб қолди. – Яхши, яхши. – Нимаси яхши!– дедидадасига таажжуб билан йигит. – И… и…Яхшимас, яхшимас.
Официант келди. – Иккита чучвара. Салат. – Икки юзта конъяк,– қўшилди ўғли,– иштаҳа учун.
Официант Нодирга қаради. У ҳам чучвара билан юзта коньяк буюрди. Иштаҳа учун. Бир ойда бир марта ичса, ичибди-да. Стипендия олган бугун… – Иссиқда пиводан бошқаси кетмайди ўзи!– Нодирга тиржайди йигит.– Тўғри,– деб қўйди Нодир ҳам.
Нодир билан йигит баравар туришди.
– Дада, мен бугун уйга бормайман.
Йигитлар кафедан чиқишди.
анишиб қўяйлик:Бадриддин, Боря деяверинг.
Нодир.
– Институтдан ҳайдалиш арафасида турибман. Ҳечқиси йўқ. Ишлаймиз, меҳнатда ўзимизни кўрсатамиз! Ҳо-ҳо-ҳо!..
Муйилишдаги пивнойда анча-мунча ичишди.
Ҳаво андак совугандай бўлди. Шабада юрди.
– Дўстим,– деди Боря.– Юр мен билан. Бир дунёни унутайлик.
“Айни муддао”,уйлади ширакайф Нодир.
Гастрономга киришди. Боря бир шиша, яна алланарсалар олди.
Нодирнинг ҳам бир нарса олгиси, “ҳайдалаётган” дўстига меҳрибончилигини билдиргиси келди. У ҳам олди.Боря дорихонага ҳам кириб чиқди.
– Бир танишимникига борамиз,– деди Бадриддин.
– Қош қорайди. Чироқлар ёнди. Икки ўртоқ такси ёллашди. Боря кўчанинг номини айтди.
Икки хонадангина иборат кичкина ҳовлига киришганда, қоронғи тушиб қолган эди. 30 ёшлар чамаси бир жувон ички кўйлакдаводапровод сувига оёғини юварди. Боря қўлидагини Нодирга тутқизди-да,жувонни қучоқлади, йўғон сонларига қўлини юборди.
– Боря, жиннилик қилма! Бор, Нелланг ухлаяпди, уйғот! Шарпасиз келишингни қара-ю…
– Соня, бу менинг дўстим Нодир…
Бу кеча– армонсиз эди. Йўқ! Нодир эслай олмайди…
– Нодир, юринг, жой солиб берай, уйқунгиз келди, шекилли,– деди Соня. Нодир оппоқ вужудни, дуркун кўкракларни бу қадар яқиндан кўрмаган эди… Йўқ! Нодир эслай олмайди. Сонянинг қулпунайга ўхшаш лаблари, ёниб турган кўзлари янги бир олам сари чорлади. Нодир шу олам ичига ғарқ бўлди… Эслай олмайди!..
Кеч уйғонди. Кийинди. Стол тепасидаги оқ қоғозга кўзи тушди. Унга шу сўзлар ёзилган эди:
“Нодир! Сени уйғотгим келмади, С.га 10 сўм бериб кет. Эртага, албатта, кел. Тонг саломи билан Б.”.
Автобус тўхтади.
Ёмғир. Уйда ҳеч ким йўқ. Нодирнинг хаёлини“шап” этиб тушган лой бўлди.Чаккатомаётган жойга тунука товоқ қўйди. Тинг. Тинг. Чакка ғамгин хотиралар уйғотади. Қишлоқ марказига чиқди. Ёмғир ивитмасин учун дўпписи устидан дастрўмолини ўраб олган киши шошибўзини магазин ичига урди. Қишлоқ идорасининг эшиги дастасини ушлаб турган бир киши худди илондан қўрққандек тисарилди. Ичкарида бирор ҳодисабўлдимикин?Нодир ўша томонга юрди.
– Кирманг!Хўжайин!– деди ҳалиги киши.
Нодир
